ماهیت تلفیقی حوزوی دانشگاهی مدرسه‌عالی شهید مطهری

با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، پیشرفت کمی و کیفی آموزش عالی در کشور مورد توجه قرار گرفت و دانشگاه‌های دولتی در مناطق مختلف کشور تأسیس شدند و امکان بهره‌مندی از آموزش عالی برای بیشتر مردم فراهم آمد. ده‌ها رشته‌ی تحصیلی بر رشته‌های پیشین افزوده شد و علاوه بر تهران در مراکز استان‌ها نیز تحصیلات تکمیلی رونق چشمگیر یافت. دانشگاه‌های دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه‌های غیرانتفاعی و غیردولتی، بخشی از فعالیت‌های آموزش عالی را به عهده گرفتند. با وجود توسعه‌ی کمی دانشگاه‌ها، کم توجهی به تولید محتوای متناسب با فرهنگ و تمدن اسلامی-ایرانی و نیازهای واقعی جامعه و کشور، پیشرفت آموزش عالی را دچار چالش‌هایی کرده است. امروزه تولید علوم اسلامی و ایرانی، تربیت نیروی کارشناس و کارآمد و نظریه‌پرداز متناسب با نیازهای واقعی جامعه، کیفیت گرایی در تحصیلات تکمیلی و تدوین و اجرای الگوی پیشرفت متوازن آموزش عالی کشور از ضروری‌ترین اقدامات است. همچنین، در راستای تحقق یافتن وحدت حوزه و دانشگاه، برخی از مراکز آموزش عالی برنامه‌های خود را تلفیقی از مفاد دروس حوزوی و بعضی دروس علوم انسانی و نظام دانشگاهی طراحی و اجرا کردند و دانشگاه‌های حوزوی - دانشگاهی نامیده شدند. مدرسه‌عالی و دانشگاه شهید مطهری، دانشگاه امام صادق (ع)، دانشگاه علوم اسلامی رضوی و دانشگاه مفید از جمله دانشگاه‌های تلفیقی حوزوی- دانشگاهی محسوب می‌شوند که در این بین، مدرسه‌عالی و دانشگاه شهید مطهری پیشتاز و اولین دانشگاه با این رویکرد می‌باشد. حوزه‌های علمیه نیز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تحولات شگرف یافتند و علاوه بر طراحی نظام جامع آموزشی در قالب سطوح 1،2،3 و 4، مدارس علمیه توسعه کمی و سازمان‌دهی نوینی پیدا کردند. نهادینه کردن نظام‌ترمی و سالی حاکم بر دانشگاه‌ها در مدارس علمیه، از جمله رویکردهای قابل انتقادی است که نظام سنتی حاکم بر حوزه‌ها و مدارس علمیه را به انزوا کشاند و میراث نظام آموزش، سنجش، ارزشیابی و مدارج دایر و رایج در حوزه‌های علمیه را منسوخ کرد. مدرسه‌عالی شهید مطهری با عنایت به پیشینه‌ی حوزوی، پیشتاز تحولات آموزشی حوزوی در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. این مدرسه‌ی عالی با حفظ اصالت و هویت حوزوی و تأکید بر مفاد آموزشی و متون تحصیلی حوزوی در معلومات معقول و منقول، برخی رشته‌ها و دروس علوم انسانی را در برنامه‌های آموزشی خود طراحی و اجرا کرد و نظام سنجش و ارزشیابی دانشگاهی را مستقر ساخت. همچنین علاوه بر برادران، خواهران را به عنوان طلبه و دانشجوی علوم اسلامی انسانی پذیرش کرد و در نتیجه، هزاران خواهر در دوره‌ی مقدماتی و دوره‌ی عالی در مقاطع گوناگون دانش‌آموخته شده‌اند و هم اکنون، بسیاری از آنان از استادان برجسته در علوم اسلامی و انسانی کشور به شمار می‌آیند.