ماهیت تلفیقی حوزوی دانشگاهی مدرسه عالی شهید مطهری

با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، پیشرفت کمی و کیفی آموزش عالی در کشور مورد توجه قرار گرفت و دانشگاه های دولتی در مناطق مختلف کشور تاسیس شدند و امکان بهره مندی از آموزش عالی برای بیشتر مردم فراهم آمد. ده ها رشته ی تحصیلی بر رشته های پیشین افزوده شد و علاوه بر تهران در مراکز استان ها نیز تحصیلات تکمیلی رونق چشمگیر یافت. دانشگاه های دولتی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، و دانشگاه های غیر انتفاعی و غیر دولتی ، بخشی از فعالیت های آموزش عالی را به عهده گرفتند. با وجود توسعه ی کمی دانشگاه ها، کم توجهی به تولید محتوای متناسب با فرهنگ و تمدن اسلامی-ایرانی و نیاز های واقعی جامعه و کشور ، پیشرفت آموزش عالی را دچار چالش هایی کرده است. امروزه تولید علوم اسلامی و ایرانی، تربیت نیروی کارشناس و کارآمد و نظریه پرداز متناسب با نیاز های واقعی جامعه، کیفیت گرایی در تحصیلات تکمیلی، و تدوین و اجرای الگوی پیشرفت متوازن اموزش عالی کشور از ضروری ترین اقدامات است. همچنین، در راستای تحقق یافتن وحدت حوزه و دانشگاه ، برخی از مراکز آموزش عالی برنامه های خود را تلفیقی از مفاد دروس حوزوی و بعضی دروس علوم انسانی و نظام دانشگاهی طراحی و اجرا کردند و دانشگاه های حوزوی - دانشگاهی نامیده شدند . مدرسه عالی و دانشگاه شهید مطهری، دانشگاه امام صادق (ع) ، دانشگاه علوم اسلامی رضوی و دانشگاه مفید از جمله دانشگاه های تلفیقی حوزوی- دانشگاهی محسوب میشوند که در این بین، مدرسه عالی و دانشگاه شهید مطهری پیشتاز و اولین دانشگاه با این رویکرد میباشد. حوزه های علمیه نیز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تحولات شگرف یافتند و علاوه بر طراحی نظام جامع آموزشی در قالب سطوح 1 ،2 ،3و4 ، مدارس علمیه توسعه کمی و سازمان دهی نوینی پیدا کردند . نهادینه کردن نظام ترمی و سالی حاکم بر دانشگاه ها در مدارس علمیه ، از جمله رویکرد های قابل انتقادی است که نظام سنتی حاکم بر حوزه ها و مدارس علمیه رابه انزوا کشاند و میراث نظام آموزش ، سنجش ،ارزشیابی و مدارج دایر و رایج در حوزه های علمیه را منسوخ کرد . مدرسه عالی شهید مطهری با عنایت به پیشینه ی حوزوی ، پیشتاز تحولات آموزشی حوزوی در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. این مدرسه ی عالی با حفظ اصالت و هویت حوزوی ، و تاکید بر مفاد آموزشی و متون تحصیلی حوزوی در معلومات معقول و منقول ، برخی رشته ها و دروس علوم انسانی را در برنامه های آموزشی خود طراحی و اجرا کرد و نظام سنجش و ارزشیابی دانشگاهی را مستقر ساخت. همچنین علاوه بر برادران ، خواهران را به عنوان طلبه و دانشجوی علوم اسلامی انسانی پذیرش کرد و در نتیجه ، هزاران خواهر در دوره ی مقدماتی و دوره ی عالی در مقاطع گوناگون دانش آموخته شده اند و هم اکنون ، بسیاری از آنان از استادان برجسته در علوم اسلامی و انسانی کشور به شمار می آیند.