استاد علی‌اکبر غفاری
على‌اکبر غفارى (۱۳۰۳-۱۳۸۳)، فقیه، محدث، محقق، مصحح متون اسلامی، استاد دانشگاه امام صادق (ع)، مدرسه‌عالی و دانشگاه شهید مطهری (ره)، تربیت مدرس، الهیات تهران، دانشگاه آزاد و استاد راهنما و مشاور
علی‌اکبر غفاری در ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۰۳ ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانده و به فراگیری قرائت قرآن، تجوید، احکام و مسائل مربوط به آن در نزد یکی از قاریان معروف تهران پرداخت و پس از تکمیل این مرحله با تشویق و راهنمایی او به تحصیل دروس مربوط به تفسیر قرآن روی آورد؛ و دروس حوزوی، نظیر فقه، اصول، کلام، ادبیات عرب را فراگرفت. سپس برای شرکت در درس تفسیر محمدتقی اشراقی عازم قم شد. هم‌زمان در جلسات تفسیر قرآن میرزا خلیل کمره‌ای در تهران نیز حضور یافت. در درس آیت‌الله آقا سید کاظم گلپایگانی - که در تهران تشکیل می‌شد - نیز به‌طور کامل شرکت کرد و موفق شد یک دوره کامل تفسیر قرآن مجید را از وی فراگیرد.
علی‌اکبر غفاری در آغاز فعالیت‌های علمی و فرهنگی خود ابتدا با سید جلال‌الدین محدث ارموی آشنا شد که همکاری نزدیک او با ارموی تا پایان عمر وی ادامه داشت. شخص دیگری که تأثیرش در آثار غفاری از جهت تحقیق، مقدمه نویسی، تعلیق و غیره بسیار آشکار است، میرزا ابوالحسن شعرانی است. او با علامه سید محمدحسین طباطبایی و آیت‌الله عبدالحسین امینی آشنایی نزدیک و همکاری داشت. ارتباط با عالمان، غفاری را از دوران جوانی به کار تنقیح و تصحیح متون علم الحدیث و درایه و رجال وارد کرد.
وی در بیش از ۵۰ سال زندگی علمی خود، ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد. الکافی، من لایحضره الفقیه، الاستبصار، تهذیب الاحکام، تفسیر ابوالفتوح رازی ازجمله این آثار است. وی لباس روحانیت نمی‌پوشید اما روحانیانی چون سید شهاب‌الدین نجفی مرعشی، علامه طباطبایی، عبدالحسین امینی، مرتضی مطهری، محمدتقی جعفری و جعفر سبحانی، تلاش‌های او را ستودند. سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملی پس از مطالعه برخی آثار غفاری، او را در مکتوبی آیت‌الله خطاب کرد. در ششمین دوره انتخاب کتاب سال ولایت و دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم نیز از وی تجلیل شد. مزار او در جوار شیخ صدوق (در قبرستان ابن‌بابویه) است.